به گزارش مشرق، تابناک نوشت: ...و امید رونمایی می شود؛ آن هم مقابل عراق و در ورزشگاه الحریری این کشور؛ یعنی در خاک غربت و تنها پس از 45 روز از مشخص شدن نام سرمربی اش!

اکنون مسأله این است که تیم امید ما کاملاً ناامید نیست؛ هرچند درست است که بازی های تدارکاتی خوبی نداشته و دیر سرمربی اش را شناخته است.

و البته این درست که وضعیت خوبی برای حضور در رقابت های مرحله گروهی ندارد و همه آینده و امیدهایش فعلاً در رفت و برگشت مقابل عراق محاصره شده؛ اما نباید فراموش کرد که تیم امید ایران، تیمی با تجربه است و تیمی دست و پا بسته، جوان، خام و ناپخته نیست و بازیکنانی همچون انصاری فرد و حاج صفی ـ که در لیگ ایران به میدان می روند و از برترین های فوتبال ما هستند و بازیکنان کمی نیستند ـ با خود دارد.

در واقع، با همین بازیکنان می توان نسخه عراق را پیچید؛ حتی در بین النهرین و در الحریری، چه برسد به آزادی و ایران که می توان به آن اتکا کرد.

این گزارش ادامه می دهد، اتفاقاً نکته مثبت بعدی درباره تیم امید، همین قرعه خوب و بازی در تهران (دیدار برگشت) است که می توان سرنوشت را اینجا رقم زد و کافی است که آنجا در عراق، یک گل به حریف دیکته کنیم.

از اینها که بگذریم، می رسیم به مسائل روحی و روانی. منصوریان تجربه تک دیدارهای بزرگ را دارد؛ صرف نظر از اینکه او در استقلال رشد کرده و در نتیجه بازی های حساس بسیاری را لمس کرده است، باید تأکید کرد که بازی با روسیه برای او یک تجربه خاص بود.

این را از این جهت نوشتیم که شایع کرده اند، فدراسیون به این دلیل قرارداد او را مکتوب نکرده که نتیجه بازی با عراق را ببیند؛ اما علیمنصور در بازی با روسیه، نشان داد که تک بازی ها را هم مهم می شمارد و بدون قرارداد نیز می تواند بزرگی کند و گلیم خود و تیمش را از آب بیرون بکشد.

تیم امید امشب، همین امشب با روش بازی با روسیه می تواند جواز صعود بگیرد. در آن دیدار مقابل روسیه تاکتیکی از سوی منصوریان به کار گرفته شد که امروز هم کاربرد دارد؛ روشی با این مضمون: دفاع و ضد حمله.

آن شب مقابل روسیه همین حرکت جواب داد و تیم ملی در دقایق پایانی روسیه بزرگ را شکست داد و حالا در عراق هم همان تاکتیک با وجود بازیکنانی که نام بردیم و توانایی این را دارند که از تک موقعیت های ضد حمله استفاده های نابی ببرند، می توان عراق را دور زد و بلیت لندن را رزرو کرد.

بله، راه رسیدن به لندن 2012 از بین النهرین می گذرد؛ آن هم با تاکتیک دفاع و ضد حمله و سپس پایان.

اینجا، در آزادی می توان جواز حضور در مرحله بعد را مهر و امضا کرد؛ هرچند از امید، ناامید بودیم و نقد داشتیم، ولی با داشته هایی چون ذکاوت و ... می توانیم امشب، همین امشب جشن صعود را بگیریم، به شرط آنکه خودمان باشیم؛ انشاءالله.